Diabeł, koza i śmierć, czyli "Święty Wieczór" w Bogutach-Piankach (zdjęcia, wideo)

Święto Trzech Króli w gminie Boguty-Pianki to nie tylko czas religijnych obrzędów, ale również okazja do głęboko zakorzenionego wydarzenia kulturalnego, pn. "Święty Wieczór".

W Bogutach-Piankach, po mszy w dniu 6 stycznia, mieszkańcy nie spieszą się do domów. Zamiast tego udają się do Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu na coroczne spotkanie kolędnicze, które jest nie tylko hołdem dla tradycji, lecz także formą prezentacji różnorodnych widowisk związanych z okresem od wigilii Bożego Narodzenia do święta Trzech Króli.

Wartość tego wydarzenia kulturowego nie tylko tkwi w prezentowanych spektaklach i muzyce, ale także w historii, która sprawia, że "Święty Wieczór" ma szczególne miejsce w sercach mieszkańców. Historię tę przypomniał Jędrzej Drewnowski, wójt gminy Boguty-Pianki, oraz Izabela Bogucka, dyrektorka GOKiS-u, sięgając do roku 1985. Właśnie wtedy, w mroźną i śnieżna zimę, do Bogut-Pianek przyjechała białostocka telewizja, która chciała zrealizować program dotyczący tradycji wiejskich wieczorów od Bożego Narodzenia do święta Trzech Króli.

- W grudniu 1985 roku, w pierwszy dzień po świętach Bożego Narodzenia, panie z zespołu ludowego "Jarzębina" z Białych-Szczepanowic zaprezentowały obrzęd "Świętego Wieczoru" - rozpoczęła opowieść Izabela Bogucka. - W 1986 roku w Drewnowie, w mroźny, styczniowy wieczór, mieszkańcy okolicznych wiosek spotkali się w chacie pod wiatrakiem organizując "Święty Wieczór". Było to nasze pierwsze spotkanie kolędnicze. Nikt wtedy nie myślał o tym, że będzie ono miało taką piękną historię i będzie trwało aż do dziś. "Po mszy świętej jest uroczystość, w której wszyscy powinniśmy uczestniczyć. Zapraszam do udziału w niej, bo to polskie spotkanie z tradycją". Były to słowa ks. Aleksandra Uranowicza, ówczesnego proboszcza naszej parafii, wypowiedziane na zakończenie wieczornej mszy świętej w uroczystość Trzech Króli - kontynuowała Bogucka.

Od tamtego czasu coroczne spotkanie kolędnicze ewoluowało, a także zmieniło swoje miejsce - z sali spod wiatraka w Drewnowie-Ziemakach do GOKiS-u - przyjmując w swój program różnorodne formy artystyczne i teatralne. Niezaprzeczalnie, ogromnym wsparciem dla tego świętowania stał się Roman Świerżewski, niestrudzony popularyzator folkloru, którego zaangażowanie i pasja do tradycji regionu były nieocenione. Dzięki temu, "Święty Wieczór" stał się integralną częścią kultury nie tylko samej gminy, ale także całego powiatu, otrzymując nawet wsparcie starosty ostrowskiego.

W tegorocznym, już 37. spotkaniu kolędniczym, mimo mroźnej pogody, scena rozbrzmiewała dźwiękami talentów muzycznych i występami grup śpiewaczych oraz kolędniczych. Była to nie tylko okazja do prezentacji umiejętności artystycznych, ale też moment pamięci dla tych, którzy przyczynili się do rozwoju tej wyjątkowej tradycji. Tegoroczna edycja miała szczególne znaczenie, będąc pierwszym wydarzeniem po remoncie GOKiS-u, ale także pierwszym, w którym nie uczestniczył śp. Roman Świerżewski. Uczestnicy spotkania uczcili jego pamięć minutą ciszy.

Jako pierwsi przed publicznością zaprezentowali się młodzi uczestnicy zajęć muzycznych - Malwina Tymińska zagrała na klawiszach, a Patryk Sienicki grał na gitarze, również w duecie z Mariuszem Kochanowskim. Tuż po tym, nastąpiło oficjalne przywitanie gości.

Następnie na scenie zaprezentowały się kolejno: chór szkolny ze Szkoły Podstawowej im. Ojca Świętego Jana Pawła II w Bogutach-Piankach, zespół śpiewaczy "Nadbużanie" z Nura, zespół kolędniczy "Herody" z Bogut-Pianek, grupa kolędnicza "Z kozą" z Wyszonek-Błoni, grupa przedszkolna ze Szkoły Podstawowej w Tymiankach-Buciach, grupa szkolna ze Szkoły Podstawowej w Tymiankach-Buciach, zespół kolędniczy "Król Herod" ze Szkoły Podstawowej w Tymiankach-Buciach, zespół kolędniczy "Król Herod" z Wyszonek-Błoni, zespół kolędniczy "Z Królem Herodem" z Zarąb Kościelnych, zespół ludowy "Żurawiacy" z Bogut-Pianek.

Zakończenie spotkania nie mogło być bardziej symboliczne - wspólne odśpiewanie kolędy "Bóg się rodzi" i wręczenie wykonawcom zasłużonych dyplomów i upominków. To nie tylko koniec tego wydarzenia, ale też kontynuacja trwającej od lat tradycji.