"Pielgrzymi nadziei" w drodze do Jasnej Góry. Trwa 41. Pielgrzymka Łomżyńska (zdjęcia)

Sierpień w Polsce od lat kojarzy się z pielgrzymowaniem - czasem duchowej mobilizacji, umacniania więzi z Bogiem i wspólnotą wiernych. W tym duchu 1 sierpnia 2025 wyruszyła 41. Piesza Pielgrzymka Łomżyńska na Jasną Górę - wydarzenie głęboko zakorzenione w tradycji diecezji łomżyńskiej, a zarazem żywa manifestacja wiary i nadziei.

Dwa początki, jedna droga

Tegoroczna pielgrzymka rozpoczęła się jednocześnie w dwóch miejscach - o godz. 7:00 wyruszyły grupy pielgrzymów z Łomży oraz Ostrołęki. W Łomży modlitwie i rozesłaniu pielgrzymów przewodniczył biskup Janusz Stepnowski, który odprawił mszę świętą w katedrze, gromadząc kilkuset uczestników, zarówno wędrujących, jak i ich rodziny oraz przyjaciół. Podobne duchowe przeżycie towarzyszyło osobom wyruszającym z Ostrołęki, spod tamtejszej fary.

Tegoroczne hasło pielgrzymki "Pielgrzymi nadziei", głęboko oddaje ducha tego wyjątkowego marszu. Pątnicy niosą ze sobą intencje osobiste, rodzinne, parafialne, ale także te, które obejmują całą stuletnią diecezję łomżyńską. To duchowe dziedzictwo i jedność pokoleń czynią z pielgrzymki coś znacznie więcej niż tylko drogę - symboliczne przejście przez trudy życia z wiarą, modlitwą i nadzieją w sercu.

Twarze pełne uśmiechu

Choć na twarzach pielgrzymów króluje radość i uśmiech, to nie sposób zapomnieć, że niosą oni często ciężkie życiowe sprawy, np. choroby bliskich, trudności rodzinne, lęki o przyszłość. W tym wszystkim znajduje się jednak siła duchowa i przekonanie, że przed obliczem Czarnej Madonny ich modlitwy zostaną wysłuchane, a serca napełnione pokojem.

Na starcie 41. PPŁ znalazło się około 150 osób. Organizatorzy przypominają jednak, że zapisy trwają również w trakcie drogi. Z każdym dniem dołączają kolejni pielgrzymi, tworząc wspólnotę otwartą i przyjazną każdemu, kto chce przebyć choćby kawałek tej niezwykłej drogi.

Wspólna msza i gościnność

Już pierwszego dnia pielgrzymi z Łomży dotarli do powiatu ostrowskiego. Z kolei 2 sierpnia, pątnicy z Łomży i Ostrołęki połączyli swoje drogi w Ostrowi Mazowieckiej. Po godz. 8:00 weszli do miasta, gdzie o 9:00 w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny odprawiono mszę świętą w ich intencji. Proboszcz parafii, ks. Robert Sulich, powitał uczestników serdecznymi słowami, podkreślając, że Ostrów co roku otwiera swoje serce dla wędrowców.

Nieodłącznym elementem pielgrzymki jest gościnność lokalnych mieszkańców. Każdy pielgrzym może liczyć na ciepły posiłek, napoje, owoce, słodkie bułki i słowo otuchy. Powiat ostrowski jest szczególnie otwarty - na wędrowców, poza noclegiem i śniadaniem w Sulęcinie Szlacheckim i Sulęcinie Włościańskim, coś na ząb czekało pierwszego dnia w Gniazdowie, a drugiego w Ostrowi Mazowieckiej, Starej Grabownicy i Broku.

Przez Brok do Sadownego

Po godzinnym odpoczynku w Ostrowi, pielgrzymi ruszyli dalej. Tego samego dnia dotarli do Broku, kończąc etap w Sadownem, gdzie spędzili noc. Kolejnego dnia, 3 sierpnia, dotarli już do Pniewnika w powiecie węgrowskim.

Każdy dzień to kilkadziesiąt kilometrów marszu, modlitwa, śpiewy i trud, który łączy wszystkich wędrowców. Niezależnie od wieku, życiowych doświadczeń czy powodu pielgrzymowania, wszyscy tworzą wspólnotę - opartą na wierze, wzajemnym wsparciu i nadziei.

Pątnicy z Łomży i Ostrołęki mają przed sobą jeszcze wiele dni drogi i setki kilometrów do pokonania, zanim staną przed obliczem Matki Bożej na Jasnej Górze. Każdy krok to świadectwo wiary, determinacji i pragnienia duchowego spotkania. Wędrują przez miasteczka i wsie, niosąc modlitwy, śpiewając pieśni, rozmawiając, dzieląc się nadzieją.

Pielgrzymowanie jako akt wiary

W swoim liście do uczestników pielgrzymki, biskup Janusz Stepnowski przypomniał o szczególnym znaczeniu sierpnia w tradycji religijnej Polaków. To miesiąc maryjny, czas pielgrzymek do sanktuariów - przede wszystkim do Jasnej Góry. Hierarcha zaznaczył, że pielgrzymka to nie tylko podróż, ale także okazja do duchowego oczyszczenia, odnowienia relacji z Bogiem i wspólnotą Kościoła.

Nie każdy może pielgrzymować przez całą trasę, niektórzy wędrują przez kilka dni, inni wspierają modlitwą z domu. Każda forma zaangażowania ma znaczenie, pokazuje że pielgrzymka jest doświadczeniem wspólnym, przekraczającym granice fizycznej obecności.

Niech "pielgrzymi nadziei" dotrą szczęśliwie do celu, nie tylko fizycznie, ale i duchowo. Umocnieni, napełnieni łaską i gotowi nieść światło dalej.